സമതുലനം – (ഗോപൻ അമ്പാട്ട്)

Facebook
Twitter
WhatsApp
Email
കറുപ്പിന്റെ പരുപരുത്ത കുപ്പായം
ഏകാന്തതയെ പൊതിയുമ്പോൾ
ഹൃദയം താനേ വിഹ്വലമാകുമ്പോൾ
ഒരു നിമിഷം നമുക്കോർമ്മിക്കാം
തോരാത്ത മഴ ഇന്നോളം പെയ്തിട്ടില്ല
ഇനിയൊരിക്കലും പെയ്യുകയുമില്ല
ഹൃദയം വാർന്ന് രുധിരമൊഴുകും
കനവുപോലും കദനം നിറയും
നിറവേദന കരളിനെ പകുക്കും
ഒരു നിമിഷം നമുക്കോർമ്മിക്കാം
ഉദയമില്ലാതെ അസ്തമയങ്ങളില്ല
നിറങ്ങൾ കറുപ്പിനെ കീഴടക്കും
സൗഹൃദങ്ങളിൽ കറപുരളുമ്പോൾ
എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടതായി തോന്നും
ശബ്ദം പോലും നിലച്ചു പോകും
ഒരു നിമിഷം നമുക്കോർമ്മിക്കാം എല്ലാ മരുഭൂമിക്കും അതിരുകളുണ്ട്
പച്ച പുതച്ച നിലങ്ങൾ ഇനിയുമുണ്ട്
കൊടുങ്കാറ്റ് വിളിക്കാതെ വരും
മോഹങ്ങളുടെ മേൽ നിഴൽ വീഴും
ഒരു നിമിഷം നമുക്കോർമ്മിക്കാം
മഴ നിൽക്കും വസന്തം കടന്നുവരും
തിളക്കമേറെയുള്ള ദിനങ്ങളോടൊപ്പം
സൂര്യപ്രകാശം ഭൂമിയാകെ നിറയും

About The Author

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *