സ്വദേശം

മണ്ണിൽ പിറന്നു വീണു നാമെല്ലാം മണ്ണിൽ മടങ്ങേണ്ടവർ ഈ മണ്ണിൽ വെറും കയ്യാൽ ജനിച്ചു വീണു ഒന്നുമില്ലാതെ നമ്മൾ യാത്രയാകും സുഖങ്ങളിൽ നാമെന്നും അഹങ്കാര മരുത് ദുഃഖം വരുമ്പോഴും വേദനയരുത് ചിലരുടെ ജന്മങ്ങൾ രാജകീയം എന്നാൽ ചിലരാകട്ടെയോ യാജകന്മാർ സ്നേഹത്തിൻ മതിലുകൾ തകർത്തെറിഞ്ഞ് മോഹത്തിൻ മുള്ളിൽ നാം വീഴരുതേ ജാതിയും മതവും നാം പകുത്തെടുത്ത് അന്യോന്യം മതവൈരും തീർക്കരുതേ വർഗ്ഗീയ വിഷവിത്ത് വിതയ്ക്കരുതേ ജീവിതയാത്രയിൽ വിജയിച്ചോരെല്ലാരും ദുഃഖത്തിൽ നിന്നും മുങ്ങി നിവർന്നോർ കഠിന പ്രയത്നത്താൽ മുന്നേറിയോർ വിജയത്തിൻ...

മണ്ടിനടന്നു തെണ്ടി തെണ്ടിത്തെണ്ടി പണമുണ്ടാക്കി. തെണ്ടിപ്പണമതു കൊണ്ടാൾ നല്ലൊരു മാളികയൊന്നു പണിഞ്ഞാൾ . തെണ്ടിക്കങ്ങനെ പണമായി, നാണം മാറി മാനം വന്നു. നല്ലൊരു തെണ്ടി പ്രഭുവായി. നാടും വീടും വിട്ടാതെണ്ടി തെണ്ടി നടന്നൂ പിന്നേം പിന്നേം . നാണം കെട്ട് പണമുണ്ടാക്കി നാണക്കേടാ പണവും മാറ്റി കോട്ടും സ്യൂട്ടും കാറും...

മലയാള മണ്ണിന്റെ ചിന്തുകൾ പാടും മലർവാടിയാണു വയലേല ഉഴുതും നുകത്തിൻ തലപ്പത്തിലായ് രണ്ടു ഹൃദയത്തുടുപ്പാണു താളം തീ പോലെ പൊള്ളുന്ന വെയിലത്തും വാടാതെ ഉഴുതി മുന്നേറും നുകത്തെ ചലിപ്പിച്ചു സ്വപ്നത്തെ മേലാപ്പു കെട്ടിപ്പടുത്തും വർണ്ണപകിട്ടില്ല നെഞ്ചിൽ നാളേക്കല്ലിന്നേക്കു ജീവനം തേടും ജീവങ്ങളാണീ നുകത്തിൻ മുന്നിൽ നീർവറ്റിയക്ഷികൾ രണ്ടും ചലിയ്ക്കുന്നു പ്രേതത്തെ പോലെ - യെന്നോണം ഒട്ടിയ വയറുകൾ വെമ്പൽ കൊണ്ടീടുന്നു അന്നത്തെ വേണമെ- ന്നോണം മണ്ണിന്റെ ഗന്ധം....... മണ്ണിന്റെ ഗന്ധം ഹൃദയ- ത്തിൽ പേറിയ...

“മോനേ, പൊന്നോമലേ പൊന്നോമനത്തിങ്കൾ കിടാവേ…”, മാതൃഹൃദയദലത്തിൽ ഹൃദ്യമാം കാവ്യം വിരിഞ്ഞു അധരങ്ങളേറ്റു മൂളി അമ്മതൻ പൈങ്കിളി ആലോലമാടി നീലാഭയാർന്ന മുഖം പൂ വിടർത്തി… ഈരേഴു ലോകവും കണ്ടുകണ്ട് വീടാകെയാനന്ദനൃത്തമാടി. “മോനേ… പൊന്നോമനേ”, മോനതു കേട്ടു കുണുങ്ങി അരുതാത്ത കുസൃതിയും കാട്ടി അമ്മയോ ശാസിച്ചു കണ്ണുരുട്ടി… നാട്യമോ തോരാപരിഭവമോ, കുഞ്ഞിൻ കണ്ണു കലങ്ങിയോ കാതരയായമ്മ ചേർത്തണച്ചു ചുണ്ടിലൊരീണം ചിലമ്പി, “ചായുറങ്ങൂ പൊന്നുമുത്തേ”. താരാട്ടിൽ മോനാകെ...

എൻ കവിതക്കണ്ണാൽ ഒപ്പിയെടുത്തു ഞാൻ നിന്നുടെ ചിത്തത്തിലൂറും നൻമണി മുത്തുകൾ ചേർത്തു വച്ചീടുന്നു ഓർമ്മകൾ തൻ നൂലിൽ കോർത്തു വച്ചീടുന്നു കുടഞ്ഞടുപ്പിക്കുന്നു. സ്നേഹ തീർത്ഥം തളി ച്ചെന്നുമെന്നും വാടിടാതെ എൻ ഹൃദയത്തിലാരാധനയ്ക്കായ് ഒരുക്കിടുന്നു. വ്യാകുലമാം കരിനിഴൽ നേർക്കുനേർ വന്നു വഴിമുടക്കുമ്പോൾ . വാക്കിന്റെ നേർവഴികൾക്കെന്നും കഴിയുന്നു നേരിട്ടു വീശുന്നിളം കാറ്റിലാനന്ദമായാശ്വാസമായി. ഏതോ നിയോഗത്താലൊരുമിച്ചു ചേർത്തതാണെങ്കിലും ഏറെയിഷ്ടമാണെങ്കിലും മോഹിച്ചിരുന്നതാണെന്നെന്നു...

" ചെറുതെങ്കിലു മൻപെഴുന്ന വാ ക്കൊരുവന്നുത്സവ മുള്ളിലേകിടും ചെറു പുഞ്ചിരി തന്നെ ഭൂമിയെ പരമാനന്ദ നിവാസമാക്കിടും ചെറുതന്യനു നന്മ ചെയ്ക കൊ --- ണ്ടൊരു ചേതം വരികില്ല യെങ്കിലും പരനില്ലുപകാരമെങ്കിലീ നര ജന്മത്തിനു മാറ്റു മറ്റു പോം . ----- എൻ .കുമാരനാശാൻ

വേനലിൻ ചൂടിൽ വറ്റി വരണ്ടൊരു പുഴയുടെ പ്രതീകമായെൻ മനസ്സിപ്പോൾ കരഞ്ഞ് തളർന്നു ഞാൻ, കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ ബാക്കിയായില്ലിനി എൻ കൺകളിൽ. എത്ര ഞാൻ ഉല്ലസിച്ചാടി തിമിർത്തിരു- നെന്നാൽ ആ നിമിഷങ്ങൾ എങ്ങോ മറഞ്ഞ് പോയ് കുത്തൊഴുക്കുള്ളൊരു പുഴയായിരുന്നല്ലോ നിറഞ്ഞൊഴുകിയിരുന്നാപ്പുഴയിന്ന് പൊട്ടക്കിണർപ്പോലെയായി മാറി. തെളിഞ്ഞൊഴുകുമാപ്പുഴ തിരികെവരും നാളിൽ എൻ...

ചേർപ്പിന്റെ ഇടവഴിയിലും പെരുവഴിയിലും അനാഥരായി കിടക്കുന്ന കപ്പലണ്ടിപ്പൊതികൾ എന്നു മുതലാണ് ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങിയത്? പെരുവനം പെരുവഴിയിൽ ചുരുട്ടിയെറിഞ്ഞത് ആദ്യം കണ്ടു. അമർഷത്തോടെ വർഗ്ഗീയമുദ്രാവാക്യം പിറുപിറുത്ത ആരോ ആയിരിക്കും! ആശുപത്രിയുടെ പിന്നിലെ വഴിയിൽ പകുതി കീറിയത് കണ്ടു. പകുതി കടലാസ് കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കുള്ള മിഠായി പൊതിയാൻ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കണം! ഗ്രൗണ്ട് റോഡിലും, കുന്നത്ത്മുകൾ ഇടവഴിയിലും തുറന്ന പൊതികൾ കണ്ടു. പരസഹായം നൽകിയ ആരോ സാവകാശം വീടണഞ്ഞിരിക്കണം! എല്ലാം രാഷ്ട്രീയ ഓർമ്മകളുണർത്തും നാൾവഴികൾ. തായംകുളങ്ങരയിലെ കപ്പലണ്ടി വിൽപ്പനക്കാരനിൽനിന്നാണ് എല്ലാ പൊതികളും വാങ്ങിയിരിക്കുന്നത്. (പെരുമ്പിള്ളിശ്ശേരി- തിരുവുള്ളക്കാവിൽ, നിന്നായിരിക്കില്ല...) പത്രത്തിന്റെ ഒന്നാം പേജുമുതൽ പത്താംപേജ്...

വിളക്കിന്റെ പൊൻ വെളിച്ചത്തിലെത്തും വിടരുന്ന ചിറകുള്ള ചിത്രശലഭം, വിലയുള്ള ജീവിതം നൈമിഷികമതു വിടരാതെ കൊഴിഞ്ഞുപോമറിയില്ല നാം. വിനയെന്തെന്നറിഞ്ഞിടാതെത്തുന്നു കൂട്ടമാ- യീയാംപാറ്റകൾ വിളക്കരികിൽ. വിദൂരമായൊരു തിരിനാളമവയെന്നു - മുന്മാദമോടെയെത്തുന്നു കൂട്ടമായ്. വിലപിക്കുവാൻ പോലുമാവാതെയെന്നുമാ - വിപത്തിൻ ദുരിതത്തിലാഴുന്നതായിരം! വിടപറയാൻ നേരമാകുമ്പോഴൊരോ - കാരണം സംജാതമാകുന്നു ഭൂവിൽ വിധി നൽകും ദാനങ്ങളെല്ലാം വിലയുള്ള സമ്പത്തതല്ലോ? സഫലീകൃതമാക്കാനൊ...

ആത്മഹത്യ ആത്മഹത്യയ്ക്കെതിരെ ആത്മരോഷം കൊള്ളുന്ന ആളായിരുന്നു ഇത്രയും ഇരണംകെട്ട പണി വേറെയില്ലെന്ന്  പറയും അയാളുടെ വാക്കിൻ്റെ മൂർച്ചയിൽ ചൂളിനിൽക്കാറുണ്ട് ആൾക്കാർ എന്നിട്ടും, അടുക്കളപ്പറത്തു തന്നെ തൂങ്ങി ! ഇത്രയും മൂർച്ചയുള്ള ഏത് വാക്കായിരിക്കും അയാളെ കൊലക്ക് കൊടുത്തത് ..............., രാജു കാഞ്ഞിരങ്ങാട്

മലമുകളിലേക്കുള്ള ഹയർപ്പിൻ വളവുകൾ ഇടയിൽ മണൽ തിട്ടകൾ വ്യത്യസ്തത തേടുന്ന നദിയുടെ ഒഴുക്ക് ശിലാലിഖിതങ്ങൾ കൊണ്ട് കടഞ്ഞെടുത്ത കവിതകൾ ചില വരികളിൽ സ്നേഹം ചിലതിൽ പ്രണയം മറ്റുചിലതിൽ കാമം കവിതകളെഴുതാൻ കവികൾക്ക് പ്രത്യകിച്ച് കാരണമൊന്നും വേണ്ടല്ലോ! ശില്പികളുടെ ഓരോ വിരലുകളും, ഉളികളാണ് മൂർച്ചയുള്ള ഉളികൾ കരിങ്കൽ ഉടലുകളിൽ തുറിച്ചുനിൽക്കുന്ന മുലകൾ തുടുത്ത യോനിതടങ്ങൾ ഉയർന്നുനിൽക്കുന്ന നിതംബങ്ങൾ ഉടലിന്റെ ചാരുതകൾ...

മേഘത്തുണ്ടുകളുടെ കൈപ്പിടിച്ച് നടക്കാം. ആകാശക്കാഴ്ചകളിൽ മഴവില്ലിനൊപ്പം കളിക്കാം. പകലോന്റെ ക്രൗര്യത്തിൽ കുസൃതി കാണിക്കാം നിശയിൽ പുഴയോരത്ത് നിലാവിന് കൂട്ടിരിക്കാം. മതിയാവോളം ആസ്വദിച്ചതുശേഷം മഴയോടെപ്പം ഊർന്ന് അരുവിലേയ്ക്കു പതിക്കാം. നേർത്ത കൈവഴികളിലൂടെ പതഞ്ഞൊഴുകി അരികിലെ പച്ചപ്പുകളെ ചുംബിച്ച് പുഴയിലേയ്ക്കൊഴുകാം. കടുത്ത വെയിലിൽ നേർത്ത്, തകർത്തുപെയ്ത മഴയിൽ നിറഞ്ഞ്, ഊഷരതയെ ഊർവ്വരമാക്കി വീണ്ടുമൊഴുകാം. മുഖകറുപ്പിലെ നേരക്ഷരങ്ങളിൽ വടുക്കൾ വീഴുന്നതിനു മുൻപ് പ്രളയത്തിന്റെ പാടുകളിൽ പതുക്കെപ്പതുക്കെ ചുംബിക്കാം. ഉള്ളറകളിൽ ഉപ്പുപരലുകൾ വീഴുന്നതിനുമുൻപ് നോവുകളെ...