കവിത – ശാശ്വതസത്യം
ഇനനുദയശുഭശകുനമേകുവാനായ് ദിനം
ഊനമില്ലാതംബരത്തിലാരാധ്യനായ്,
കനകസമ നിറകതിരിലാറാടി വന്നിടും
ആനന്ദമോടേകഭാവരാഗാർദ്രനായ്..
തവഹൃദയമലിവിലൊളിതൂകി തുടുത്തൊരു
കാവ്യമായ് നിന്നെരിഞ്ഞൂഴിയെ പോറ്റുവാൻ,
നവകളഭനറുമണമലിഞ്ഞുചേർന്നൻപോടെ
നാവേറുപറ്റാതെ വാഴണം നാൾക്കുനാൾ..
ഇരുളലയിലഭയവരദൻ വെളിച്ചം തരാൻ
ഊരോടെ വാഴുവാനെല്ലാ ഗ്രഹങ്ങളും,
നിരനിരയിലനവധി യുഗങ്ങളായ് നന്മകൾ-
നേരുന്നടുക്കാതകന്നുനിന്നെപ്പൊഴും..
നിശമറയുവതിനു പലതില്ല നക്ഷത്രമായ്
ആശിച്ചിടാനെന്നറിയുന്ന സർവ്വതും,
അശുഭഗതിയടിമുടി പടർന്നിടാതർക്കനെ
ശാശ്വതസത്യമായ് കണ്ടാദരിക്കണം..
ഉടലിലതികഠിനമെരിയുന്ന തീയുള്ളവൻ
നാടാകെ വെട്ടം ചൊരിഞ്ഞിടാനഞ്ചിതൾ,
വിടരുമൊരു മലരഴകിലാഗമിച്ചീടുവാൻ
പാടണം രാമായണക്കിളിപ്പൈതലേ…
ശുഭദിനം☘🌸ഡോ: ജയദേവൻ
About The Author
