മാനസ സരോവരങ്ങള്ക്കരികിലായ് തുഞ്ചന്റെ
പാടുന്ന തത്തേ മലയാള മനോഹരീ,
മാവിന്റെ പൂവിന് മണം പേറി മകരമാം
മധുവിധുവുണ്ണുന്ന കുളിരായിരുന്നു നീ!
എവിടെ നിന് ചെഞ്ചുണ്ടി ലടരുന്ന തേന്കണം
എവിടെ നിന് ഉലയുന്ന മാറിട ശിഞ്ജിതം,
ഏഴിലം പാലപ്പൂ ചൂടും നിന് വാര്മുടി
യേതോ ഗതകാല നോവ് പോല് മല്സഖീ?
പ്രേമിച്ചു പ്രേമിച്ചു നിന്നെയെന് ജീവിത
പാതിയായ് സ്വീകരിച്ചാനയിച്ചീടവേ,
കാമം കനത്തവര് മേലാള വേട്ടയി –
ലോമല് തിടമ്പേ നീ യെങ്ങോ മറഞ്ഞു പോയ്!
പോരൂ പ്രിയപ്പെട്ട പക്ഷീ യെന്നോതിയെന്
ചേതന വീണ്ടും ചിറകിട്ടടിക്കവേ,
പോരുവാനാകുമോ യന്തപ്പുരങ്ങളില്
വാളുമായ് ഷണ്ഡന്മാര് കാവലായ് നില്ക്കവേ?
വാടിക്കരിഞ്ഞ മലര്ച്ചെണ്ടായ് മാറിയോ
ക്രൂര ബലാല്സംഗ ശേഷിപ്പ് പോലെ നീ ?
കാലം വിളിച്ചാല് ഫിനിക്സായി വീണ്ടുമെന്
ചാരത്തണയുമോ മുഗ്ദ സ്വപ്നങ്ങളായ്?