കാണുന്ന മണ്ണിന്റെ
കാണാത്ത ബോധ നി –
രാമയ ചേതന ദൈവം !
കൃഷ്ണനല്ലേശുവല്ല –
ള്ളയല്ലാദിയാം
സത്യം പ്രപഞ്ചാത്മ ബോധം !
മായാ പ്രപഞ്ചമേ,
നിന്റെ നിരാമയ
നായകനല്ലയോ ദൈവം !
കാല പ്രവാഹ വഴി –
കളില് ഉണ്മയാം
സ്നേഹ സ്വരൂപമീ ദൈവം !
കാണാത്തൊരാത്മ –
പ്രഭാവമനശ്വര
താള സംഗീതമെന് ദൈവം
ഭൂമിയില് ഞാനായ
മണ് കട്ടയില് ജീവ
സാര സമ്പൂര്ണ്ണത ദൈവം
ഞാനും പ്രപഞ്ചവും
വര്ത്തമാനത്തിന്റെ
താള നിരാമയ ബോധം ദ്
വൈതമല്ലദ്വൈത
തത്വത്തില് ഒന്ന് ചേര് –
ന്നിത്തിരി പൂവായ് വിടര്ന്നു !
,ആനന്ദ ദായക മാ
ദിവ്യ സ്രോതസ്സില്
ഞാനായി ചേര്ന്നിരിക്കുമോള് !
നാളെകള് താണ്ടും
പ്രപഞ്ച സമുദ്രത്തില്
ഞാനെന്നും മറ്റൊരു തുള്ളി !
