നിഴലൊഴുകും നീലനദിയിലാഴ്മയായ് ഞാന്‍, അയുങ് നദിയുടെ നെഞ്ചില്‍ നിശ്ശബ്ദമായി വീണു. ചെറുപുഴക്കരയില്‍ നൃത്തം ചെയ്യുന്ന വെള്ളച്ചാട്ടം, നിന്റെ കാതലും കാറ്റുമായ് എന്റെ ഉള്ളിലകന്നു. ഇരുവശവും കാഞ്ഞിരമേല്‍ക്കുന്ന കാടുകള്‍, പച്ചക്കപ്പാലങ്ങളില്‍ പാടുന്നു സംഗീതം. പെരുവെള്ളതിരകളില്‍ കുലുങ്ങി ഞാന്‍ സുഖിച്ചു, മണ്ണിന്റെ മൃദുതയില്‍ ഹൃദയം തെളിഞ്ഞു.
മഴയുടെ മുദ്രാവാക്യം എനിക്കായ് മറുവാക്കി, കാറ്റ് തേഞ്ഞ തോളില്‍ സ്വപ്നങ്ങള്‍ തൂക്കി. നദിയുടെ ഭാവത്തില്‍ വിഴുങ്ങിയ കനിഞ്ഞോരു പ്രഭ, സന്ധ്യാകാലം വഴിപിടിച്ചു സ്‌നേഹമായി. ചിത്രപടങ്ങളില്‍ പോലും തൊടാനാകാത്ത ഭംഗി, ജീവിതം കാത്ത കനിവായ് ആ ഘടികാരത്തില്‍. ആയിരം സ്‌നേഹ സ്പര്‍ശങ്ങള്‍ കുളിരായി തീര്‍ന്നു, ആത്മാവില്‍ സ്‌നാനം ചെയ്‌തൊരു യാത്രയായി. പ്രകൃതിയുടെ പാലാഴിയില്‍ ഞാന്‍ വീണു പകരം, അയുങ് നദിയില്‍ ഞാന്‍ എന്നെ വീണ്ടും കണ്ടു.
About The Author
